جنگ بزرگ و درسهایی برای کسب‌وکار

بیش از یک قرن، از فاجعه جنگ جهانی اول می‌گذرد. جنگی که در اروپا شعله‌ور شد و جهان را طعمه خود ساخت. در تاریخ اول آگوست سال ۱۹۱۴ امپراطوری آلمان به روسیه اعلام جنگ داد و دلیل آن قتل فردیناند ولیعهد امپراطوری اطریش و همسرش در سارایوو بود. چند هفته پس از خاک‌سپاری آرام این دو نجیب‌زاده، صدای توپخانه زمین را لرزاند و جنگ خوفناک جهانی اغاز گردید.
ین جنگ به سبب فراگیری آن به نام جنگ بزرگ و جنگ برای پایان جنگ‌ها می‌ناسیم. جنگ جهانی اول از هر جهت یک فاجعه جهانی محسوب می‌شود، جنگی که از برجسته‌ترین رخدادهای تاریخ بشریت بوده و نقش بزرگی در تعیین سرنوشت قرن بیستم داشت. بخستین بار سلاح‌های بیولوژیک شیمیایی در این جنگ بکار رفت. مناطق غیر نظامی  مورد تاراج جنگنده‌ها و هواپیماها قرار گرفته و کشتار زیادی از غیرنظامیان صورت گرفت. جنگی که پایانی بر حکومتهای پادشاهی در چند کشور اروپایی و از میان رفتن برخی دودمانهای قدرتمند نظیر عثمانی‌ها بود. حدود ۷۰ میلیون قوای نظامی در جنگ جهانی اول حضور داشتند که نزدیک به ۹ میلیون نفر آنها به کام مرگ فرو رفتند. جنگی گران‌قیمت که به طور مسلّم با چنین ابعادی یک بازی استراتژیک محسوب می‌شود. لذا این جنگ درسهای پرباری برای آموختن دارد.
چشم های کم‌سوی رصدگران، یکی از دلایل اصلی بروز جنگ بود
این جنگ نشان داد که نواقص و اشتباهات می‌توانند خود را به طور ماهرانه‌ای استتار کنند. حتی پیش از جنگ نیز، علایم هشدار دهنده‌ای مبنی بر بروز تنش میان برخی کشورها که بعدها درگیر جنگ شدندوجود داشت. در واقع رصدگران این کشورها، یا از این نشانه‌ها چشم‌پوشی کردند و یا کاملاً نسبت به آن غافل بودند. واقعیت این است که هوشمندی و رصدگری دقیق این کشورها می‌توانست مانع از بروز فتنه و روشن شدن شعله جنگ باشد.
می‌دانیم که بر اساس تئوری‌های بسیار از جمله بطور مثال نظریه آشوب، رخدادهای کوچک می‌توانند به فجایع بزرگی بینجامند. این مسأله در امور مرتبط با کسب‌وکار نیز صادق است و مدیران به‌عنوان حافظان ثبات و بالندگی بنگاههای اقتصادی نمی‌بایست از هیچ جزئیاتی، ولو کوچک چشم‌پوشی کنند. این مهم، ضرورت ایجاد کسب‌وکارهای هوشمند را موجب می‌شود. برای اینکه مدیریت عالی در سازمانها داشته باشیم باید بتوانیم در خصوص آینده، دانایی‌مان را بیشتر کنیم؛ پس کشف آینده و مهندسی هوشمندانه آینده مورد توجه بنگاههای پیشتاز است و لازمه همه‌ی اینها این است که رصدگری و مدیریت بر اطلاعات را بیشتر کنیم. در واقع کسب و کارها به این دلیل شکست می خورند که به خاطر نداشتن اطلاعات تصمیمات نادرست می گیرند.
لذا باید سازمانهایمان را تبدیل به سازمانهای هوشمند کنیم که به صورت پیوسته محیط و رقبا را زیرنظر دارند. سازمان‌های هوشمند به ندرت دچار بحران می شوند و این سازمان ها را مدیران هوشمند اداره می‌کنند که انسانهای هوشمند را به‌کار می‌گیرند.

اشتباه، اشتباه می‌آورد.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که عوامل اصلی بوجود آورنده‌ی جنگ جهانی اول با پایان آن هم چنان حل نشده باقی ماندند و طرفهای درگیر به خاطر فرسایش حاصل از جنگ، تنها به پاک کردن صورت مسأله پرداختند. جنگ جهانی اول آتش زیر خاکستری بود که به دلیل بی‌تدبیری و عدم قطعیت در راه حل اندیشی، جنگ جهانی دیگری را شعله‌ور ساخت. بازاریابان و مدیران باید با علم به این موضوع از احتمال سر باز کردن مسائل حل نشده و اشتباهات گذشته غافل نشوند. لذا، اقدامات باید معطوف به حل دائمی مسائل و جراحی عمیق آنها باشد، نه اکتفا به مسکنهای زودگذر و درمانهای مقطعی.

مدیران نالایق
جنگ جهانی اول، نزاعی خونبار میان رهبران و مدیران نالایق بود، رهبرانی که با سبک‌سری و عدم آینده‌نگری، جهان را در خوف و وحشت فرو بردند. سرنوشت این جنگ در دست مدیران آن بود، مدیرانی که گاه نقش آنها در نبردگاه مغفول می‌ماند. به یاد داشته باشیم که رهبران هم چنین نقشی کلیدی در کسب‌وکار بازی می‌کنند، آنها ستون فقرات سازمان بوده و شاید حیات یا مرگ سازمانها در گرو تصمیمات ایشان باشد. وجود ایراد در شخصیت، عملکرد و یا نگرش یک فرد معمولی ممکن است تاثیر چندانی بر شرایط کلان جامعه نداشته باشد، اما زمانی که یک مدیر که مجموعه ای را رهبری می کند چنین مسائلی داشته باشد، کل سازمان و بلکه کل جامعه را دچار خسارت خواهد کرد.